شعر محلی قدیمی از قاسم درویشی به نام یادم میا

شعر محلی یادم میا از قاسم درویشی ، شاعر شهر دوراهک

وختی که بــــارون میزنه کـوله دعـــا یــادم میـــا

 از قصه هـای پیشتری کاکا سیـا یـادم میــا

وختی به دندون خیــال وازئـــم کنم بند جــــــوال

از توش کتاربرنو سوارشال و کوا یادم میا

وختی بچی میــگروه و دیــشم شرک پـس گردنش

مـــو کر کرپ مهتک و لالا لالا یـادم میــا

هم ســا که بی بــافی جوی هـــاسکی گوش خوی

کیس? گنم، جومی نوی بی سرصدا یادم میا

هم ســا که وختی آتـــشی از غصه و غم راسیوی

تـُپ او چشی کلونی ومشکل گشا یــادم میــا

وختی که بــاپیــرم دگه اســم بچــش یـــادش نیــا

چوش مزیر تو گارای کرز پیا یادم میــا

آخــــی که برکه خشکن و کرمچ گم اوی تودسم

ذوق خیــا گرگو گپ خالو رووا یــادم میــا

جومی لچ و  توگل کنی بی کل وگوش کندی سگی

پا جنگلک تو جوونا بی دس و پا یـادم میــا

اشکفت ماما تنگ هیخ بس وسوخ یا سنگ و ریخ

پارک هف هش رو پبشترهررو خدا یادم میا

مـشـکی بـی و او تـــو دره نـیـره بـی  و خـجـم کـــره

از گمنه و گوشت بره تو هر کیا یـادم میــا

ملکی پسش راســـا که و بیو بی مو تـــا تو گل کنی

کامشو دلم تنگن همش او چی دوتا یادم میا